Arbo-arts niet aansprakelijk voor schade? Echt wel!

Als uw arbo-arts zijn werk niet goed doet staat u als werkgever niet machteloos.

Het is logisch dat u als werkgever een zieke werknemer graag zo snel mogelijk weer aan het werk wil hebben. Nu weet u vaak niet precies wat de werknemer mankeert. De werknemer hoeft u dat niet te vertellen en de arbo-arts/bedrijfsarts heeft een beroepsgeheim. Dat maakt de verhouding tussen werkgever en bedrijfsarts wel eens lastig. Gelukkig ben u ook in deze situatie niet machteloos.

Verkeerd advies?

Wanneer het UWV vindt dat de werkgever steken heeft laten vallen bij de re-integratie van een zieke werknemer kan dat er toe leiden dat de werkgever nog een forse periode loon moet blijven doorbetalen. Ook nadat de standaard periode van twee jaar die daarvoor staat is geëindigd. Als de werkgever van mening is dat hij heeft gedaan wat hij kon en de adviezen van de bedrijfsarts keurig heeft opgevolgd kan de vraag rijzen wie aansprakelijk is voor de schade. Heeft de bedrijfsarts wellicht verkeerd geadviseerd?

Zijn de protocollen niet nageleefd?

Voor een werkgever is dat moeilijk vast te stellen. Zijn positie komt er op neer dat de ene arts (de bedrijfsarts) een advies heeft gegeven dat door een andere arts (de verzekeringsarts van het UWV) onjuist wordt genoemd. Slechts een heel enkele keer kan de werkgever er een vinger achter krijgen, en dat is wanneer de verzekeringsarts uitdrukkelijk stelt dat er bepaalde protocollen niet zijn nageleefd door de bedrijfsarts. Maar dergelijke protocollen zijn niet altijd bindend. Artsen, ook bedrijfsartsen, hebben immers de nodige beroepsvrijheid.

Bedrijfsarts aansprakelijk.

In 2015 oordeelde de rechtbank Midden Nederland (klik hier voor de uitspraak) dat een bedrijfsarts aansprakelijk was voor de door een werkgever geleden schade als gevolg van een beroepsfout van deze arts. De werkgever was door het UWV een loonsanctie opgelegd wegens het te laat adviseren van psychische bijstand aan de zieke medewerker. Het ging om iemand met pijnklachten die (mede daardoor) ook psychische klachten ontwikkelde. De bedrijfsarts had volgens de richtlijnen van zijn eigen beroepsvereniging de medewerker psychische hulpverlening moeten adviseren, en de bedrijfsarts had dat nagelaten. Daardoor was de werknemer mogelijk ernstiger, en mogelijk ook langduriger, arbeidsongeschikt geweest dan bij een goede behandeling het geval zou zijn geweest.

De bedrijfsarts had geen goede verklaring voor het niet opvolgen van de richtlijnen. Zijn verweer kwam er op neer dat dat “toch niets zou hebben geholpen”. De rechter acht hem daarom aansprakelijk voor de geleden schade. De werkgever is zelf ook aansprakelijk voor een gedeelte – 20% – van de schade, omdat er op enig moment door een arbeidsdeskundige, werkzaam bij dezelfde arbodienst als de bedrijfsarts, is geadviseerd een deskundigenoordeel bij het UWV te vragen. De werkgever had dat nagelaten, en de gedachtegang was dat als de werkgever wél een deskundigenoordeel had gevraagd, hij eerder had vernomen dat zijn bedrijfsarts de zaak niet goed aanpakte, en zijn schade lager zou zijn uitgevallen.

Check richtlijnen.

Werkgevers zijn vaak ontevreden met de adviezen van hun arbo-arts. Terwijl beiden toch hetzelfde doel zouden moeten hebben: de werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk helpen. Goede communicatie lijkt ook hier de oplossing en naar mijn mening moet die ook mogelijk zijn zonder schending van het beroepsgeheim. Het kan, zo blijkt uit deze uitspraak, nuttig zijn om de adviezen van de bedrijfsarts eens te leggen naast de adviezen en richtlijnen van de NVAB (zie deze link), en de Werkwijzers van de STECR (zie deze link, helaas niet gratis). Heeft de bedrijfsarts geen overtuigende reden voor zijn afwijking van die richtlijnen, dan ligt het aanvragen van een deskundigenoordeel bij het UWV in de rede. Al was het dus maar om het deel van de schade waarvoor u als werkgever zelf aansprakelijk bent zoveel mogelijk te beperken.

En wist u dat de arbo-arts de werkgever op de hoogte moet stellen van een WAO- of WIA-verleden van de zieke werknemer, waardoor de werkgever een beroep op de no-risk polis van het UWV kan doen? In deze uitspraak werd de arbo-arts die dit niet deed ook aansprakelijk gesteld voor de schade. Overigens is ook de werknemer zelf verplicht om na 2 maanden dienstverband u op de hoogte stellen van een WAO- of WIA-verleden en mag u daar dan dus ook naar vragen. Zodat u bij ziekte mogelijk een beroep op de no-risk polis kunt doen.