Eerder stond onder deze titel een artikel dat uitlegde dat sinds de invoering van de Wet Werk en Zekerheid op 1 juli 2015 het niet meer mogelijk was om door het combineren van meerdere ontslaggronden (met name disfunctioneren, verstoorde arbeidsrelatie en verwijtbaar handelen) bij de rechter een ontbinding van een arbeidsovereenkomst te krijgen. Echter door de invoering van de Wet Arbeid in Balans op 1 januari 2020 is nu juist die mogelijkheid weer wel gecreëerd. Als bijzonderheid bij deze zgn. Combinatiegrond moet vermeld worden dat de rechter aan de werknemer een transitievergoeding kan toekennen die 50% hoger is dan normaal. Over hoe dit in de praktijk gaat uitpakken hou ik u uiteraard via mijn blogs en nieuwsbrief op de hoogte. (Nog niet ingeschreven voor de nieuwsbrief? Doe dat nu via deze link)
Welke ontslaggronden kunt u gebruiken?
Er is sinds 1-7-2015 een zgn. limitatieve opsomming van ontslagredenen. Per 1-1-2020 zijn dit:
a. bedrijfseconomische redenen
b. beëindiging wegens langdurige arbeidsongeschiktheid
c. frequent ziekteverzuim
d. disfunctioneren
e. verwijtbaar handelen of nalaten
f. werkweigering wegens gewetensbezwaar
g. verstoorde arbeidsrelatie
h. restgrond, bijvoorbeeld detentie van de werknemer
i. combinatiegrond, een mix van disfunctioneren, verwijtbaar handelen of nalaten en/of verstoorde arbeidsrelatie
De letters staan er niet toevallig voor, dat is inmiddels spraakgebruik. Men heeft het bijv. over de “d-grond” en bedoelt dan disfunctioneren. “Limitatief” betekent: meer ontslaggronden dan deze zijn er niet.