In mijn artikel over selectie schreef ik dat het stellen van té hoge functie-eisen niet verstandig is. Hier leg ik uit waarom.
Niet gelukkig
Ten eerste is het niet verstandig omdat overgekwalificeerde medewerkers niet gelukkig worden van een voor hen te simpele baan. Ze zullen dus vertrekken zodra ze iets kunnen krijgen wat wel op hun niveau is. Ze zullen ook sneller looneisen gaan stellen omdat andere mensen van hun niveau wel meer verdienen. Vooral jongere hoger opgeleiden hebben vaak nog contact met hun ex-studiegenoten.
Collega’s ongemakkelijk
Ten tweede zullen uw andere werknemers van een lager niveau (maar in dezelfde functie) zich ongemakkelijk gaan voelen: “als ze nu HBO-ers op mijn functie gaan aannemen, voldoe ik als MBO-er dan op termijn nog wel?” Met mogelijke gevolgen als: “O, vraag dat maar aan die HBO-er, ik ben daar niet slim genoeg voor”. Voor de leesbaarheid heb ik het maar even over MBO en HBO maar het geldt natuurlijk evenzo op andere niveaus.
Oneerlijk
Ten derde is het gewoon niet eerlijk ten opzichte van de lager opgeleide (of minder ervaren) mensen op de arbeidsmarkt, die zo moeilijker aan een baan kunnen komen. Enerzijds (als het over CITO-toetsen gaat) roepen veel deskundigen dat kinderen niet teveel onder druk gezet moeten worden. En dat diploma’s niet te belangrijk gevonden moeten worden. Maar tegelijk ben je zonder diploma vrij kansloos op de arbeidsmarkt, zelfs met de huidige krapte.
Opleidingsniveau gedaald of veranderd?
Het opleidingsniveau in Nederland is in de laatste 25 jaar gedaald, diverse onderzoeken tonen dat aan. Ook in ons gevoel is de MBO-er Techniek van nu niet meer de MTS-er van 25 jaar geleden. Maar is dat ook echt zo? En hoe groot is dat verschil dan? En zijn de vaardigheden ook niet gewoon anders? Vroeger kon een MTS-er Werktuigbouw op 5 manieren lassen als hij van school kwam. Nu snapt hij iets over een projectaanpak en hoe je in een team moet functioneren. Volgens mij is het ook een soort massa-perceptie, we praten elkaar allemaal na.
Een diploma zegt niet alles
Het gaat overigens niet alleen om opleidingseisen. Die stressbestendige en communicatieve medewerker zit misschien op dit moment wel zachtjes weg te kwijnen op uw afgeschermde R&D-afdeling. Waardoor u van zijn “geen nine-to-five mentaliteit” waar u ook zo zorgvuldig op geselecteerd had niets meer merkt. Tja, hij weet niet hoe snel hij dat saaie werk moet ontvluchten als z’n werktijd erop zit…
Zelf blijf ik dus in elk geval bij: “De juiste man of vrouw op de juiste plaats.” Niet meer en niet minder.
Bent u het eens met dit artikel? Of juist helemaal niet? Heeft u nog meer argumenten voor of tegen? Laat het mij weten door te reageren. De knop “Geef een reactie” zit onder dit artikel.