Elke ondernemer weet wel dat je niet zomaar een werknemer op staande voet kunt ontslaan. Daar is wel een hele goede reden voor nodig. Juridisch heeft men het dan over de dringende redenen. Artikel 7:678 van het Burgerlijk Wetboek geeft een lijst van dringende redenen. Lid g. van dat artikel zegt dat een dringende reden is: “wanneer hij opzettelijk, of ondanks waarschuwing roekeloos, eigendom van de werkgever beschadigt of aan ernstig gevaar blootstelt”.
Roekeloos rijgedrag
In deze uitspraak van het Gerechtshof gaat het over een vrachtwagenchauffeur (50 jaar oud, 14 jaar in dienst) die wel erg vaak schade maakt met de vrachtwagen van zijn werkgever. “Opzet” wordt door de werkgever niet geclaimd maar wel “ondanks waarschuwing roekeloos”. De waarschuwingen die de werkgever heeft gegeven zijn duidelijk en correct. Er is zelfs aangegeven dat ontslag op staande voet gegeven zou kunnen worden als de werknemer zijn rijgedrag niet zou aanpassen, en dat dit tot verlies van zijn WW-rechten zou kunnen leiden. Dus de enige vraag die overblijft is of het Hof het rijgedrag van de werknemer “roekeloos” vindt.
“Onzorgvuldig” is nog niet “roekeloos”
Roekeloosheid wordt in het vonnis gespecificeerd als: “afwezigheid van alle redelijkerwijs te betrachten zorg”. Verder voegt het Hof er nog aan toe dat de werknemer “bewust” roekeloos moet hebben gehandeld. Het omver rijden van een paal en het onvoldoende controleren van de luchtvering en de poten van de oplegger voordat wordt afgekoppeld vond het Hof wel “onvoorzichtig” en “onzorgvuldig” maar niet “roekeloos”. Het ontslag op staande voet werd dus afgewezen.
Het benadrukt maar weer eens hoe zwaar de rechter tilt aan een ontslag op staande voet. Deze werkgever had qua waarschuwingen echt alles goed gedaan en het gedrag van de werknemer zou in de volksmond toch echt wel roekeloos genoemd worden. Maar niet door de rechter dus.