“Tijd-voor-tijd” is de term die wordt gebruikt voor een regeling waarbij overuren (ook wel “meeruren”) niet worden uitbetaald maar in tijd worden gecompenseerd. Aan tijd-voor-tijd zitten wat haken en ogen. Zo mag toepassing van tijd-voor-tijd niet tot gevolg hebben dat het gemiddelde uurloon van de medewerker onder het minimumloon uitkomt. Zie ook het artikel: Mag tijd-voor-tijd per 1 januari 2019 echt niet meer?. Een tijd-voor-tijd regeling moet schriftelijk zijn overeengekomen, dus in de arbeidsovereenkomsten, in een Personeelsreglement of in de CAO. Tijd-voor-tijd tegoeden die niet voor 1 juli van het volgende jaar konden worden opgenomen moeten in principe worden uitbetaald. Voor werkgevers is het van belang dat het opnemen van tijd-voor-tijd in rustige periodes verplicht kan worden gesteld. Kortom: zeker als tijd-voor-tijd wordt toegepast is een goede overwerkregeling van belang.